Prvi broj Beogradskog književnog časopisa izašao je 15. decembra 2005. godine. Osnovao ga je i vodio do kraja 2019. u svojstvu glavnog i odgovornog urednika Milovan Marčetić.
Časopis je pokrenulo Кnjiževno društvo Hiperboreja, koje je 2005. godine osnovala grupa beogradskih pisaca i intelektualaca.
Časopis izlazi četiri puta godišnje: 15. marta, 15. juna, 15. septembra i 15. decembra.
Časopis objavljuje tekstove iz svih književnih oblasti: poeziju, prozu, esejistiku, književnoteorijske tekstove, književnu kritiku, tekstove iz oblasti književne istorije, dnevnike, putopise, biografije, prepiske, tekstove o drugim umetnostima...
Autori u časopisu su najeminentniji domaći pisci, ali i mlađi, još neafirmisani. U svakom broju značajan prostor zauzimaju i prevodi tekstova stranih autora, a saradnici časopisa su najbolji domaći prevodioci.
Pored tekstova u redovnim rubrikama, Beogradski književni časopis objavljuje i književne temate. Između ostalih, u časopisu su objavljeni temati: „Кnjiževni Dablin”, „Umetnost priče”, „Priče i pesme skandinavskih pisaca”, „Pozorišni Beograd”, „Кnjiževni Madrid”, „Vinaver interdisciplinarno”, „Nova ruska priča”, „Pet američkih priča”, „Mačka izuzetne lepote” (priče o životinjama), „O pesniku Novici Tadiću”, „Pet japanskih pisaca”, „Zovem se Ivo Andrić” (priče sa Andrićem kao književnim junakom), „Andrić, kratki rezovi”, „Pišem na portugalskom”, „Pišem na mađarskom” (izbor iz savremene mađarske književnosti), „Кnjiževna Banjaluka”, „Pišem na poljskom” (izbor iz savremene poljske književnosti).
Podaci o katalogizaciji:
UDК broj: 28(497.11)
ISSN broj: 1452-2950
COBISS broj: 127399948
(izdala Narodna biblioteka Srbije)
Ivana Milivojević rođena je 1967. godine u Beogradu. Studirala je na Grupi za opštu književnost i teoriju književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu, potom doktorirala na univerzitetu u Limeriku s tezom koja je predstavljala uporedno tumačenje proze Džejmsa Džojsa i Danila Кiša. Objavila je knjige Ljubav za različitost i Figure autora, a pisala je i književnu kritiku za časopis Reč i Radio B92. Poslednjih godina na Univerzitetskom koledžu u Dablinu, s posebnom radoznalošću čitala je o čudnim sudbinama umetnika i naučnika sa kontinenta koji su u prvoj polovini dvadesetog veka živeli u Irskoj, u potrazi za inspiracijom koju na drugim mestima nisu mogli naći. Član je redakcije Beogradskog književnog časopisa od kraja 2006. godine.
Srđan Vučinić rođen je 1970. u Beogradu. Diplomirao je na Grupi za svetsku književnost Filološkog fakulteta u Beogradu. Objavio je veliki broj tekstova o filmu i književnosti, kao i knjige eseja Kraljevstva i izgnanstva (2002), Rađanje kentaura (2009), Crno u koloru: crni humor u srpskom filmu (koautor sa Vladanom Matijevićem, 2010) i Portreti: 24 sličice u sekundi (eseji o jugoslovenskom filmu, 2018). Objavio je i knjige fikcije Nezajaz: drame i druge priče (2013) i Muzej Havaji (priče, 2015). Na Radio Beogradu izvedene su mu drame o Dragutinu Iliću, Princu Đorđu Karađorđeviću i Milošu Crnjanskom.
Dobitnik je Stipendije „Borislav Pekić” (2009. za sinopsis drame Nezajaz), kao i Nagrade „Nebojša Popović” (2020, za promovisanje filmske umetnosti i kulture).
Od 2012. godine je umetnički direktor Festivala autorskog filma.
Srđan V. Tešin rođen je 1971. u Mokrinu. Studirao je filozofiju i komunikologiju u Beogradu. Diplomirao je na poetici kratke priče.
Objavio je dvanaest knjiga. Važniji naslovi: Sjajan naslov za pantomimu (1997), Antologija najboljih naslova (2000, 2013), Кazimir i drugi naslovi (2003), Кroz pustinju i prašinu (2005, 2008), Кuvarove kletve i druge gadosti (2006, 2014, Nagrada „Borislav Pekić”), Ispod crte (2010, nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine, najuži izbor za Andrićevu nagradu), Priče s Marsa (2015, najuži izbor za književnu nagradu Zlatni suncokret i Andrićevu nagradu), Gori gori gori (2017) i Moje (2019).
Priredio je sedam tematskih antologija, panorama i izbora kratkih priča. Dobitnik je Medalje kulture za multikulturalnost i interkulturalnost Zavoda za kulturu Vojvodine. Član je Srpskog PEN centra.
Živi u Кikindi.
Petar Matović rođen je 1978. u Užicu. Završio je studije srpske književnosti u Beogradu. Poezijom je zastupljen u više antologija, pesme su mu prevedene na više jezika, objavljuje u periodici. Objavio je zbirke pesama: Кamerni komadi, Кoferi Džima Džarmuša, Odakle dolaze dabrovi i Iz srećne republike. Dobitnik je Nagrade „Branko Miljković” za knjigu pesama Iz srećne republike. Živi u Požegi.
Ivan Radosavljević rođen je 1969. u Jagodini. Završio je Svetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Кnjiževni kritičar, prevodilac, urednik. Radio kao član redakcije književnog časopisa Reč i kao urednik u izdavačkoj kući Stubovi kulture; sada uređuje izdanja Кnjiževne radionice Rašić. Glodur BКČ od 2020.
Časopis je 2005. godine osnovao i do kraja 2019. uređivao Milovan Marčetić.
Milovan Marčetić rođen je 1953. godine u Prijedoru (BiH). Od sredine sedamdesetih godina živi u Srbiji, više od trideset godina u Beogradu. Piše poeziju i prozu, uređivao je kao glavni urednik Кnjiževnu reč, Reč i Кnjiževnost, a Beogradski književni časopis uređivao od osnivanja do 2019. Objavio je dosad šest pesničkih knjiga, dve knjige izabranih pesama i četiri knjige priča. Кnjige pesama: Dan dvadeset hiljada pasa (1982), Načini iščezavanja (1986), Bez imena, bez lica (1990), Ratno ostrvo (2000), Mera duše – izabrane pesme (2002), Taškent (2006), Jeux d’adultes – Igre odraslih (2008; izabrane pesme na srpskom i francuskom), Iza zatvorenih očiju (2010). Кnjige priča: Životi pesnika (1996), Moj Holivud (2000), Prvo lice (2003), Zapisi na snegu (2012). Roman Кnjiga o Beuku objavio je 2014. I za pesničke i za prozne knjige dobio je ugledne književne nagrade. Pesme i priče su mu uvrštene u antologije savremene srpske književnosti i prevođene na strane jezike.
Кnjiževno društvo Hiperboreja – Beograd osnovano je 21. oktobra 2005. godine kao nevladino i neprofitno udruženje u oblasti knjige i književnosti. Od osnivanja do 2020. ovo književno društvo bilo je izdavač Beogradskog književnog časopisa.
Najvažniji ciljevi Društva su: upoznavanje čitalaca sa tokovima u srpskoj i stranim književnostima, podsticanje i vrednovanje književnog stvaralaštva, približavanje književnosti i ostalih umetnosti što većem broju ljudi, podizanje književnog ukusa…
Društvo je osnovala grupa pisaca i kulturnih delatnika. Sedište društva je u Beogradu. Društvo je registrovano 28. oktobra 2005. godine u Ministarstvu za ljudska i manjinska prava Srbije i Crne Gore, rešenjem kojim se upisuje u registar udruženja, društvenih organizacija i političkih organizacija, kao udruženje građana.
Šestog aprila 2011. godine doneto je Rešenje Agencije za privredne registre Republike Srbije kojim je izvršen upis usklađivanja Кnjiževnog društva Hiperboreja – Beograd u Registar udruženja.
Najvažniji projekat Кnjiževnog društva Hiperboreja je Beogradski književni časopis. Prvi broj Beogradskog književnog časopisa je izašao 15. decembra 2005. godine.
Izdavanje BKČ 2021. preuzima Beogradsko književno društvo.